Al decennia is er behoefte aan meer en snellere verbindingen over (of onder) het IJ. De grootste behoefte ligt nu bij fietsers en voetgangers, die op de veerpont zijn aangewezen. Deze heeft slechts beperkte capaciteit waardoor soms lange wachttijden ontstaan. De gemeente heeft daarom besloten een brug over het IJ te realiseren. Hierin liggen wel wat uitdagingen, omdat zowel het scheepvaartverkeer als het landverkeer intensief is in dit gebied (zie onderstaande timelapse van het scheepvaartverkeer op het IJ).
Tegenstrijdige eisen en belangen
De grootste uitdaging is dat een dergelijke brug aan veel, mogelijk tegenstrijdige, eisen moet voldoen. De brug moet mooi, veilig, goed geconstrueerd, effectief, duurzaam, eenvoudig in onderhoud zijn én de scheepvaart en het landverkeer mogen er zo min mogelijk hinder van ondervinden. Als het gaat om hinder voor de scheepvaart is de doorvaarthoogte van belang. Hoe hoger, hoe meer schepen er onderdoor kunnen varen, maar hoe meer moeite fietsers zullen hebben om dit hoogteverschil te overbruggen. Waarschijnlijk zal deze hoogte niet voldoende zijn voor alle schepen en zal een deel van de brug open moeten kunnen. Hier ondervindt het landverkeer dan weer hinder van.
Human factor bij beweegbare bruggen
Vanuit vhp performance hebben we veel te maken met beweegbare bruggen. Bij veilige en vlotte bediening van bruggen is van belang dat de Human Factors voldoende aandacht krijgen. Zo zal de bedienaar voldoende zicht op de verkeerssituatie rondom de brug moeten hebben. Maar het moet ook duidelijk zijn voor voetgangers en fietsers wat er van hen wordt verwacht als de brug opengaat.
Een interessant mobiliteitsprobleem dus. Mijn advies zou zijn om vanaf idee tot en met realisatie alle aspecten zorgvuldig af te wegen en geen concessies te doen als het gaat om de veiligheid.
Wilt u ook human factors advies bij uw project? Neem contact op met Herman van Veelen!
